Bezienswaardigheid

Karlskirche

Een portica als een Grieks-Romeinse tempel, twee op de Zuilen van Trajanus in Rome gebaseerde triomfzuilen, op Azia­tische pagodes lijkende daken boven de doorgangen onder de klokkentorens, een barokke koepel bekroond met gouden kruis… de Karlskirche aan de centrale Karlsplatz in Wenen verenigt stijlelementen uit meerdere tijdperken en culturen én werd betaald door tal van landen. Hoe kwam dat zo?

Tijdens de laatste grote pestepidemie in Wenen in 1713 beloofde keizer Karel VI een kerk te bouwen voor zijn patroonheilige Carolus Borromeus als de epidemie tot een eind zou komen. Dat gebeurde in 1714. Na het winnen van een ontwerpwedstrijd kon architect Johann Bernhard Fischer von Erlach in 1716 de grondsteen voor de votiefkerk leggen.

De keizer had intussen besloten dat deze betaald zou worden (meestal niet van harte) door alle Oostenrijkse erflanden en de overige gebieden onder Habsburgse heerschappij, onder wie de Spaanse Nederlanden: indertijd vooral het huidige Vlaanderen en delen van Noord-Brabant. Von Erlach stierf in 1723; zijn zoon Josef Emanuel voltooide het werk en op 28 oktober 1737 werd de Karlskirche feestelijk ingewijd.

Karlskirche ’s nachts

Het interieur combineert stijlelementen uit met name hoogbarok en rococo: minder eclectisch dan het exterieur maar dankzij kolossale marmeren pilaren, fresco’s, reliëfs en altaarstukken zeker niet minder monumentaal. Uniek voor een kerk is de lift die bezoekers naar een platform direct onder de koepel brengt, waar je de hemelse koepelfresco’s van barokschilder Johann Michael Rottmayr van dichtbij kunt bestuderen én via een panoramavenster uitkijkt over Wenen. Ook dat is  hemels.

Kreuzherrengasse 1 in Wenen (metrohalte Karlsplatz), karlskirche.at