Gastcolumn: Cisca Dresselhuys

De levensgevaarlijke douche en ander hotelongerief

Wijlen Gerrit van der Valk, een van de oprichters en eigenaars van het Van der Valk-concern, vertelde mij ooit dat hij een restaurant beoordeelde op twee dingen: de wc’s en de koffie. Als die van goede kwaliteit waren, was het restaurant voor hem geslaagd.
Ik moest daar onlangs aan denken, toen ik in Wenen in een keurig hotel (4 sterren) logeerde en me dood ergerde aan de badkamer. Verder was het een prachtig onderkomen, meer een appartement dan een hotelkamer – want we hadden behalve een slaapkamer ook nog een grote woonkamer en een ruime keuken – maar op de badkamer was van alles aan te merken. Zoals heel vaak in (dure) hotels. Ik heb al een vijftigjarige carrière als hotelgast achter de rug, in flink wat Europese landen, dus ik heb recht van spreken, vind ik zelf. Op m’n achttiende begon ik in hotels ter grootte van een bezemkast in Parijs, nu ik 73 ben logeer ik in kamers van veertig tot zestig vierkante meter. Belangrijkste onderwerp van kritiek is en blijft dus de badkamer, want daar is van alles loos.

Waarom hangt de wc-rol op een niet te bereiken plek

Om te beginnen: de levensgevaarlijke combinatie bad-douche. Waarom bestaat die nog steeds? Om te douchen moet je in een gladde badkuip staan, meestal zonder anti-slipmat of handgrepen die je behoeden voor een doodsmak. Inmiddels heb ik begrepen waarom die ouderwetse badkuipen niet massaal vervangen zijn door mooie douches: een kamer met bad kan namelijk duurder verhuurd worden dan een met douche.
Volgende badkamer-ergernis: waar zit het stopcontact voor de krultang? In verband met veiligheidsvoorschriften mag dat niet zomaar overal geplaatst worden, maar om hem dan maar in de vloerplint weg te moffelen of – nog erger – buiten de badkamer is een heel slechte oplossing. Trouwens: waarom zijn er niet veel meer stevige haken in de badkamer, voor het tijdelijk ophangen van kleding of nachtgoed? Of een goede kruk voor als je je haar wilt föhnen (de föhn zelf behoort tegenwoordig gelukkig wel tot de standaarduitrusting van hotels)? Nog zoiets: het lullige, piepkleine pedaalemmertje. Weg ermee, zet er gewoon een flinke prullenbak neer. Dan het ontbreken van zoiets als een washand. Tenslotte, waarom hangt de wc-rol vaak op een plek die je niet kunt bereiken zonder je rugspieren te verrekken?
Wat zou ik graag nog een nieuwe carrière beginnen als mystery guest in hotels, met de badkamer als speciale opdracht. Als ik nog tijd over had zou ik de lift erbij nemen. Want veel te vaak zijn dat rechtopstaande doodskisten waar met moeite één persoon in past. En dan moet die persoon volstrekt niet claustrofobisch zijn. Ik wacht dus op een telefoontje van Booking.com of Travelbird.

Cisca Dresselhuys

Oostenrijk Magazine editie 3/2016 is te koop in onze webshop.