Made in Austria: Wolford

Mode voor been en body

Tekst: Emely Nobis

Wolford Modellen

Wie richtten het op?

Van links naar rechts: August Rammer, Hans Wolff, Walter M. Palmers, Johann Wolff, Hans Joachim Palmers, Reinhold Wolff, Julius Wolff, Erich Fleisch. © Wolford

In 1950 begonnen Reinhold Wolff en Walter Palmers in Bregenz nylonsokken en -panty’s te produceren. De merknaam Wolford is een samentrekking van Wolff en Oxford, de stad waarin ze samen hadden gestudeerd. Het bedrijf maakt inmiddels ook body’s, lingerie en andere bodyware van luxe materialen als merinowol, kasjmier, kant en zijde. Vrijwel alles wordt ontwikkeld en vervaardigd in Bregenz. Alleen de laatste afwerking met de naaimachine (zoals zoomen van hals-, been- en teennaden) gebeurt in een tweede productiebedrijf in Slovenië. Wolford is sinds 1998 beursgenoteerd met een meerderheidsbelang van de Chinese investeerder Fosun Holdings Limited. Kleinkinderen van oprichter Wolff bezitten nog aandelen, maar zijn niet meer actief bij het bedrijf betrokken.

Wanneer begon de expansie?

Ontvangsthal

In 1964 begon de export, om te beginnen naar Groot-Brittannië. Eind jaren tachtig ging al driekwart van alle producten naar het buitenland. Momenteel zijn vooral Rusland en China groeimarkten. Wolford kon de internationale markt mede veroveren door aandacht voor innovatie en design. Zo werd in 1992 de eerste naadloze body-collectie op de markt gebracht en in 2014 panty’s met onzichtbare, gelijmde naden. De ontwerpafdeling is 55 man en vrouw sterk en werkt geregeld samen met coryfeeën, in het verleden bijvoorbeeld  met Karl Lagerfeld, Vivian Westwood en Phillipe Starck. Goed voor de naamsbekendheid natuurlijk.

Wat komt er zoals bij kijken?

Kleuren

Een rondleiding door de productieafdeling in Bregenz begint in de Stickerei (borduurafdeling), waar zo’n vierhonderd (rond)breimachines aan het werk zijn om verschillende body’s, panty’s of andere kledingsstukken te maken. Die machines worden in de Verenigde Staten of Japan gekocht en vervolgens   volledig gedemonteerd en volgens eigen specificaties weer in elkaar gezet. De technici die dit kunnen, leidt het bedrijf intern op, want voor elk nieuw soort kledingstuk moeten de machines opnieuw worden aangepast. Het ‘breien’ zelf gaat als volgt. Een breimachine bestaat uit een cilinder met daarin zo’n 120 tot 1200 naalden van verschillende dikte die individueel bestuurd kunnen worden. Simpel gezegd bepalen dikte en beweging van de naalden het aantal denier van de panty of het patroon van een body. Het garen gaat boven de cilinder in en het kledingstuk komt er beneden uit. Bij een panty duurt dat twee tot twintig minuten – afhankelijk van het patroon. Voor een body is natuurlijk meer tijd nodig. Dat lijkt best snel, maar we zijn er nog lang niet.

Kwaliteitscontrolle

Alles heeft nu pas een basisvorm en gaat meteen door naar de Dämpferei (stomerij) voor een waterdamp-behandeling. Niet alleen worden zo resten garen verwijderd. Alles wat uit de breimachine komt, is bovendien even recht en lang; door de stof meer of minder lang te behandelen met waterdamp, krimpt deze tot de gewenste maat. Ook krijgen de body’s nu pas de gewenste vorm door ze op een paspop het stoombad in te schuiven. Wat daarvoor op een worst leek, krijgt hier vrouwelijke vormen. We zijn nog niet klaar. Alles wat uit de breimachines komt is namelijk zwart óf wit. Pas na de waterdampbehandeling wordt witte kleding in elke gewenste kleur(combinatie) geverfd in grote wastrommels of in de jet-machine die langgerekte stoffen (zoals jurkjes of sjaals) via een soort lopende band-procedé door een sluis met kleurbad trekt. Panty’s en kousen krijgen na het verven en drogen in de Färberei nog een extra behandeling in de Formerei. Hier worden ze handmatig over een aluminium beensjabloon getrokken (meer of minder strak voor de juiste schoengrootte) en opnieuw enkele minuten in een waterdampoven verhit. Dat zorgt ervoor dat het eindproduct de ­rondingen van het been volgt en dus niet makkelijk afzakt.

Waarom (geen) ladders?

Over de beensjablonen schuiven

Wie de mannen en vrouwen van de Formerei panty(kousjes) over de beensjablonen ziet schuiven, houdt z’n hart vast. Wolford claimt dat de kwaliteit van z’n beenmode zo goed is dat deze niet snel zullen ‘ladderen’, mits je ze op de juiste manier aantrekt. De medewerkers van deze afdeling moeten dus goed verzorgde nagels en handen hebben zodat ze nergens blijven haken. De tijd dat het bedrijf een eigen manicure in dienst had, is helaas voorbij. In de strijd tegen ruwe handen hangen er wel overal dispensers met handcrème. Vroeger had Wolford trouwens ook dames in dienst die ladders in panty’s van klanten gratis repareerden, maar daar is in onze wegwerpmaatschappij geen behoefte meer aan. Dat vinden ze bij Wolford best jammer. Het bedrijf wil juist bijdragen aan duurzaamheid. Zo komt alle water voor het wassen en verven uit een eigen bron en wordt het na filtering goeddeels hergebruikt. Alle verf wordt in het eigen chemielab ontwikkeld op basis van natuurlijke grondstoffen. Wolford is ook partner van Bluesign, een duurzaamheidskeurmerk voor kleding en textiel. Dit najaar komt bovendien de eerste collectie biologisch afbreekbare cradle-to-cradle lingerie op de markt.

Waar koop je het?

Bij het hoofdkantoor in Bregenz staan een outletwinkel én de flagshipstore Boutique. De collecties zijn online te koop en in zestig landen in eigen winkels of bij distributiepartners.   wolford.com; wolfordshop.nl

Kijk wat je allemaal in de omgeving kunt doen op onze wegwijzer.