Serfaus-Fiss-Ladis

Alpien genot

Tekst: Emely Nobis / Beeld: Frits Roest

Wandelen met alpien genot

Voor een echte verwenvakantie reizen we naar de Tiroolse vakantieregio Serfaus-Fiss-Ladis. Op het programma: (culinaire) avonturen in de bergen. De drie dorpen in het Tiroolse Oberinntal hebben namelijk voor de zomerperiode een concept ontwikkeld rondom de combinatie wandelen en culinair genieten. ‘Alpien genot met alle zintuigen’, noemen ze dat zelf. Het aanbod van loopt uiteen van almpicknick tot culinaire wandeling of lunch in een ‘Genussgondel’. Het hoogtepunt is een sektontbijt in de Crystal Cube: Een glazen reuzekubus op de 2596 Meter hoge Zwölferkopf. We starten ons genotsprogramma dus letterlijk op hoog niveau.

Spiegelglas

Crystal Cube

Om de Crystal Cube te bereiken, nemen we de 2,8 kilometer lange Schönjochbahn vanuit Fiss naar het bergstation op 2440 meter. Vanaf hier rijden we per terreinwagen verder omhoog. Onze chauffeur is chefkok Philipp Kaschutnig, verantwoordelijk voor het genotsconcept in de regio. Hij vertelt dat het ontwerp van de Crystal Cube is ontleend aan de vorm van ijskristallen. Eenmaal boven doet de kubus, spectaculair diagonaal geplaatst op de rand van het plateau, ons eerder denken aan een ruimteschip. Omdat de façade rondom met spiegelglas is bekleed, kun je van buiten niet naar binnen kijken.

Petra Brouwer en Philipp Kaschutnig

Eenmaal over de drempel oogt het kleiner dan verwacht. Toch bieden de twaalf vierkante meter bodemoppervlakte – ingericht met licht, modern meubilair – dankzij een efficiënte inrichting plek aan een keukentje, acht tot tien gasten én gastvrouw Petra Brouwer. Deze Nederlandse woont sinds 2006 in Oostenrijk en werkt al geruime tijd voor de Bergbahnen Fiss-Ladis. Sinds 2013 is ze verantwoordelijk voor de Crystal Cube. Het ontbijt waarmee ze ons ontvangt, deels in buffetvorm, is uitgebreid en luxe, met onder meer diverse kazen en beleg, een foreltartaar, carpaccio van hert, roerei of gekookt ei, yoghurt, vruchten, muesli en friandises. Alles is die ochtend vers klaargemaakt door de keukenbrigade van BergDiamant, het restaurant naast het bergstation van de Schönjochbahn waar Phillipp Kaschutnig in de zomermaanden de leiding heeft. We hebben het tijdens de rit met de terreinwagen in thermoboxen mee omhoog gebracht.

Bevroren sekt

Phillipp, opgegroeid in Fiss en na omzwervingen langs toprestaurants wereldwijd nu weer in zijn geboortestreek aan het werk, wijst naar het uitzichtplatform vlakbij de Crystal Cube. ‘Het uitzicht is er spectaculair. Bij goed weer kun je tot honderd kilometer ver kijken en zie je bergtoppen van vier landen: Oostenrijk, Zwitserland, Italië en Duitsland. Ons eerste Alpiner Genuss-concept was daarom een open air-borrel met sekt en oesters op het platform. Het liep als een trein, maar al gauw bleek dat de sekt op koude dagen in de glazen bevroor en dat de oesters de consistentie van kauwgom kregen.’

Ontbijt in de Crystal Cube

En dus werd de (te verwarmen) Crystal Cube gebouwd. Toen die in 2010 in gebruik werd genomen, werden de oesters alsnog van het menu geschrapt. ‘Achteraf vonden we het een slecht idee. Je vindt hier in de verre omgeving geen oesters, dus waarom zou je die aanbieden? We willen juist dat mensen kennismaken met producten uit deze regio.’ Kon je aanvankelijk in de Crystal Cube alleen een ‘luxury lunch’ boeken, dankzij Petra werd het aanbod uitgebreid met ontbijt en high tea. Inmiddels kun je in de kubus zelfs voor de burgerlijke stand in het huwelijk treden.

Toilet met uitzicht

Tijdens het ontspannen ontbijt, loungemuziek op de achtergrond, genieten we volop van het weidse uitzicht op tal van drieduizenders: Lechtaler Alpen, Kaunergrat, Glockturmkamm, Ortler Alpen tot aan de Sesvennagroep. Ook worden we ‘vermaakt’ door wandelaars die proberen de deur van ons glaspaleis te openen en hun neus tegen de ruit drukken. Dat zij ons niet zien, wordt des te duidelijker als sommigen het spiegelglas gebruiken om zichzelf van alle kanten te bewonderen of gekke bekken te trekken. Als Petra ons op enig moment een tijd alleen laat (‘dat doe ik altijd om gasten enige privacy te geven’), praten we met Phillipp door over de achtergrond van de Erlebnisgastronomie in de regio. Doel is, naast het verwennen van gasten, het promoten van lokale producten als de Fisser Imperial gerst. Dat zorgt ervoor dat boeren in de regio gegarandeerde afnemers vinden voor wat ze produceren en biedt bovendien afwisselend en creatief werk aan de lokale bevolking.

Crystal Cube

Aan Petra stellen we de vraag die ze van heel veel gasten krijgt: Waar kunnen we naar de wc? We hoeven de ‘straat’ maar over te steken. De toiletten in het nabije bergstation van de Almbahn blijken zelfs een ‘must see’. Ze staan op de rand van het plateau en hebben panoramavensters richting bergwereld, zodat je ogenschijnlijk in het luchtledige lijkt te hangen. Een passende afsluiting van deze ochtend.

Panorama-Genussweg

Met Phillipp rijden we terug naar het bergstation van de Schönjochbahn. Per gondel gaan we naar het middelstation van deze berglift en lopen we vervolgens naar de Möseralm. Bij dit bergrestaurant begint de gemoedelijke Panorama-Genussweg: Een route van circa één uur zonder al te veel hoogteverschil, door bossen en langs weides bezaaid met geurende Alpenbloemen in bonte kleuren. Geregeld kruist vredig grazend Tiroler Grauvieh ons pad. Her en der nodigen ligstoelen, bankjes en hangmatten uit om te ontspannen en mijmerend van het uitzicht te genieten.

Tiroler Grauvieh

Eenmaal aangekomen bij de Högsee met het Erlebnispark Hög is het voorbij met de rust. Het pretpark rondom het meertje wordt druk bezocht door families. De speeltoestellen hebben allemaal iets te maken met de thema’s ‘bos’ en ‘landbouw’ (zoals een trampoline in de vorm van een koeienvlaai) en de (zomer)rodelbaan Schneisenfeger biedt avontuur voor het hele gezin. Wij genieten liever zonder adrenaline en dalen met de Alpkopfbahn af naar Serfaus. Daar stappen we over op de (gratis) wandelbus naar Ladis om in ons genotshotel Alpine Resort Goies de sauna in te duiken.

Culinaire wandeling

Möseralm

De volgende dag staat een ander onderdeel van het Alpine genieten op ons programma. We hebben gereserveerd voor een culinaire wandeling met tussenstops in drie bergrestaurants. In elk restaurant zullen we een of twee gangen van een verrassingsmenu geserveerd krijgen. Als we ons om half 11 melden bij de Möseralm, worden we naar een feestelijk gedekte tafel op het terras gebracht. Op een persoonlijke menukaart lezen we wat we die dag zullen eten. Na het aperitief Grantaspritz, een heerlijk drankje met bosbessenlikeur, komt als ‘groet uit de keuken’ onder meer brood met kruidenboter, gegrilde groenten en een smakelijk hapje ‘risotto’ van Fisser Imperial gerst op tafel. Omdat we hebben aangegeven weinig vlees te eten, is ons eigenlijke voorgerecht een in kruidenkorst gebakken almkaasje. Verrukkelijk. Terwijl andere bezoekers van de Möseralm (normaal gesproken een zelfbedieningsrestaurant) met volgeladen bladen voorbijlopen, krijgen wij alles geserveerd op prachtig opgemaakte borden. We voelen ons echte VIP’s.

Alpenrosensteig

Na de Möseralm worden we in restaurant BergDiamant verwacht voor onze tweede culinaire stop. Om er te komen, lopen we eerst naar het middelstation van de Schönjochbahn en gaan we verder per gondel omhoog naar het bergstation. Opnieuw blijkt er een tafel extra mooi voor ons gedekt: dit keer met tafelloper en houtgesneden hartjes. Na een soepje van – opnieuw – Fisser Imperial gerst staat er tagliarini met gepocheerd ei, spekjes en truffel op het menu. Een heerlijke maar best stevige maaltijd, zodat we na het afrekenen van onze drankjes toe zijn aan een stevige wandeling. Al snel na het verlaten van het restaurant laten we de drukte achter ons en lopen we over de bijna verlaten, fantastisch mooie Alpenrosensteig. Het rotsachtige terrein is inderdaad bezaaid met bloeiende Alpenrosen. Her en der wordt het pad geflankeerd door bergdennen. Is er elders in de regio veel infrastructuur, hier is de natuur nog vrijwel ongerept. Na ruim tweeënhalf uur geleidelijk (en soms steil) bergaf lopen bereiken we de traditionele Schöngampalm – waar het toetje op ons wacht: Een elegant opgemaakt en heerlijk trio van honingparfait, vruchtensla en griesmeelknoedels.

Kloksgewijs: Groet uit de keuken, voorgerecht, hoofdgerecht en dessert

Wie vanaf de Schöngampalm met een berglift naar Fiss wil, moet een omweg nemen: eerst met de Almbahn Fiss omhoog naar het bergstation naast de Crystal Cube, dan te voet naar het bergstation van de Schönjochbahn en vandaar per gondel richting dal. Wij kiezen voor een meer directe en avontuurlijker route. Naast de Schönampalm halen we twee gereserveerde mountainbikes op bij een dependance van fietsverhuurder Sport Schmid. Daarmee suizen we over een 13 kilometer lang, deels geasfalteerd, breed bospad naar Fiss. Het schaduwrijke bos vormt een prachtig decor en een beetje extra beweging na de culinaire verwennerij van vandaag kan geen kwaad. Wel gaat het voor ons ‘vlaklanders’ soms erg steil bergaf. Enigszins opgelucht geven we onze fietsen en helmen dan ook na een uurtje weer af bij de sportwinkel van Schmid in Fiss.

Geneeskrachtig water

De kleine bottelarij in Obladis

De laatste dag van ons verblijf in Serfaus-Fiss-Ladis staat in het teken van water. In het op 1386 meter boven zeeniveau gelegen gehucht Obladis ontspringt de zogeheten Tiroler Sauerbrunn, een door de overheid als geneeskrachtig erkend mineraalwater dat vooral bij aandoeningen van nier, lever, maag, darm of luchtweg werkzaam zou zijn. De bron ontspringt achter het enige huis in Obladis: de boerderij van de familie Kirchner. Zij wonen hier al eeuwen en hebben het alleenrecht om flessen met het water uit de Tiroler Sauerbrunn te vullen en te verkopen. Jaarlijks verlaten zo’n 600.000 flessen mineraalwater de kleine bottelarij, vooral naar gastronomiebedrijven en supermarkten in de regio. Passerende wandelaars, gasten en inwoners uit de weide omgeving kunnen het altijd gratis direct uit de kraan bij de bron drinken of er hun meegebrachte flessen mee vullen. Wij lopen er vanuit Ladis in circa een uur tijd naartoe over de Wasserwandersteig, een themaweg met ‘waterkunstwerken’ zoals krukjes in de vorm van druppels en een poort onder een watervalletje.

Krachtplek

Bron in Obladis

Nu is het rustig en verlaten op het zonnige plateau waar de familie Kirschner woont, maar tot een halve eeuw geleden gonsde het er van het leven. Het water uit de Sauerbrunn was tot ver over de landsgrenzen beroemd en in 1835 werd er in Obladis een groot en nobel kuurhotel gebouwd voor honderd gasten, met grote eetzaal, ontbijtveranda’s, lounges, badkamers, centrale verwarming, koud en warm water, dames- en herenkappers en een eigen postkantoor met permanente telefoonaansluiting. Tot in de jaren zeventig van de vorige eeuw, toen het hotel tijdens renovatiewerkzaamheden volledig afbrandde, kwamen er gasten uit heel de wereld naartoe om te recupereren, vertelt mater familias Burgl Kirschner (jaargang 1936). ‘In het begin werden de koffers met een goederenlift vanuit Prutz omhoog gebracht. De dames met hun getailleerde jurken kwamen te paard of met de koets en de mannen te voet.’

Burgl heeft zelf ook beroemde gasten meegemaakt. ‘De aartsbisschop van Boedapest, generaal Montgomery, onze voormalige president Julius Raab…’ Toen het hotel afbrandde, bleef de eeuwenoude boerderij van de Kirschners gelukkig gespaard. Nu runnen ze er, naast de boerderij en bottelarij, een klein pension en café. Op de plek van het ooit zo gerenommeerde hotel staat nu een speeltuin. Hoewel Burgl met de nodige humor jeugdanekdotes over de kuurgasten oplepelt, is ze er niet rouwig om dat de rust is weergekeerd. Ze heeft haar hele leven in Obladis gewoond en noemt het een ‘echte krachtplek, goed voor lichaam en ziel’. Terwijl we op het panoramaterras van het huisgemaakte boerenijs smullen en genieten van de vredige stilte hier, weg van alle haast, kunnen we haar alleen maar gelijk geven.

‘Local Hero’ Fisser Imperial Gerste

Soep van Fisser Imperial Gerste

Niet alle gerst gedijt op grote hoogte. De Fisser Imperial Gerste wel. Deze oude graansoort is robuuster en resistenter dan traditionele gerst en kan zelfs tot op 4000 meter hoogte worden verbouwd. Geen wonder dat het uit Fiss stammende gerst naar alle delen van de wereld wordt geëxporteerd, vooral naar landen met hooggebergte.
In Fiss wordt de Fisser Imperial Gerste gepromoot als één van de ‘local heroes’: regionale producten die in de restaurants van de Fisser Bergbahnen in allerlei gerechten worden verwerkt. Van de gerst wordt onder meer soep, ‘risotto’, popcorn en muesli gemaakt. Ook is er een gerstwhisky (Fissky) en wordt er een Zwickl-bier van gebrouwen.
Natuurlijk kun je het graan ook als souvenir mee naar huis brengen. Het is onder andere te koop in de winkel van de Fisser Bergbahnen in Fiss.

Met Fisser Imperial Gerste kun je heerlijke gerechten maken. Wij geven hier een aantal recepten, ook lekker met gerst die bij ons verkrijgbaar is.

Kijk wat je allemaal in de omgeving kunt doen op onze wegwijzer.