‘Het kleinschalige is een verademing’
Hoe kwam je in Oostenrijk terecht en wat doe je hier?
‘Als kind kwam ik met mijn ouders veel in Vorarlberg en Karinthië. Toen droomde ik al van een huis in de bergen. Op mijn 45ste ben ik gaan nadenken over wat ik verder wilde. Ik was docent en directeur op een basisschool en had daarna een advieskantoor in financiële dienstverlening. De rode draad was uitleg geven en mensen begeleiden. Dat wilde ik blijven doen, liefst op een plek in de bergen. Daar voel ik me als mens het meest compleet. Zo is Alpendreams ontstaan, waarin ik vooral Nederlanders begeleid bij de aankoop van een huis in Oostenrijk. De makelaars- en vastgoedwereld is complex, dus dacht ik: als ik hier iets essentieels kan toevoegen – transparantie, begeleiding en uitleg – heb ik bestaansrecht. De eerste vijf jaar pendelde ik heen en weer, maar inmiddels woon ik in het Salzburgerland, centraal in het gebied waar veel van mijn klanten een huis zoeken. En natuurlijk met uitzicht op de bergen.’
Wat waardeer je in Oostenrijk?
‘Nederland is vertrouwd, maar in Oostenrijk voel ik me honderd procent thuis. Hier kun je je leven nog zelf beïnvloeden. Alles is kleinschalig georganiseerd: een verademing. Als het nodig is, overleg ik rechtstreeks met de burgemeester of bel ik in het weekend mijn bankdirecteur. Mensen voelen zich verantwoordelijk, schuiven niets af op anonieme instanties.’
Wat vind je lastig?
‘Oostenrijkers zijn niet erg duidelijk. Met een ‘ja’ kun je nog alle kanten op – al hoor ik inmiddels gelukkig aan de intonatie wat iemand eigenlijk bedoelt.’
Wat mis je uit Nederland?
‘Alleen Sinterklaas met gedichten en surprises. Contacten met familie en vrienden zijn juist beter geworden. Als ze naar ons komen, blijven ze een tijdje en zie je elkaar intensief. Als wij in Nederland zijn, maken ze echt tijd voor ons – terwijl het vroeger vaak nauwelijks lukte iets af te spreken.’