‘OOSTENRIJK LEEK ME OUBOLLIG’

Daniel en Evelyn Laureyns

Hoe kwam je in Oostenrijk terecht?

‘Ik had altijd wel het gevoel dat ik niet mijn hele leven in België wilde blijven, maar Oostenrijk was niet het eerste land dat door mijn hoofd schoot. Ik associeerde het met een soort gezellige oubolligheid. Na mijn master journalistiek werkte ik als freelancer voor De Morgen, Libelle, Flair, Het Laatste Nieuws en nog wat titels. Dat ging vlot, maar niet vlot genoeg. In de zomer van 2008 heb ik daarom als matroos met schipper Daan over de Waddenzee gevaren. Zo leerde ik Daniel uit Oostenrijk kennen, matroos op een ander schip. Uit onze vakantieliefde is een relatie ontstaan.’

Wat doe je er?

‘Aanvankelijk woonden we in Wenen: hij studeerde, ik werkte ’s winters in het toerisme in het Zillertal. Later heb ik mijn journalistieke contacten in Nederland en België weer opgepakt. Zo schreef ik voor uitgeverij Lannoo een reisgids over Wenen. Inmiddels woon ik in Puch bij Hallein in het Salzburgerland, werk ik als freelance journalist en ben ik social media-coördinator bij Tirol Werbung.

Wat waardeer je in Oostenrijk?

‘Dat Oostenrijkers best traditioneel zijn, is wel bevestigd. Zeker in het Salzburgerland is het nog redelijk normaal dat je als vrouw bijna niet meer werkt als je kinderen krijgt. Maar er zitten ook leuke kanten aan. Iedereen bakt zelf brood, één keer per jaar wordt er jam gemaakt en alle vrouwen breien. Bij ons is dat al gauw een hype of juist truttig of ‘groen’; hier hoort het er gewoon bij. Het meeste bevalt me de fenomenale natuur, met meren en bergen op 20 minuten rijden van elkaar. Dat vind je verder nergens. Als mijn familie nu vraagt wanneer ik terugkom naar België denk ik vooral: waarom zou ik?’

Wat mis je uit België?

‘Vooral zo’n gezellige bruine kroeg waar je samenzit met een biertje of wijntje, maar gelukkig is er in de stad Salzburg één Belgische bar waar veel Nederlanders en Vlamingen elkaar treffen.’

Tip