Alpe Adria Radweg: Karinthië

Met de fiets over de Alpen

Tekst en beeld: Binnert de Beaufort

Uitzicht op de Drau

De Alpe Adria Radweg, in 2008 met hulp van de Europese Unie gerealiseerd, werd tijdens de Fiets- en Wandelbeurs 2015 in Amsterdam uitgeroepen tot ‘Europese fietsroute van het jaar’. Waarom? De grensoverschrijdende fietstocht van Salzburg tot aan het Italiaanse Grado aan de Adriatische Zee, in totaal 410 kilometer lang, slingert zich door een prachtig berglandschap en bestaat voor het grootste deel uit vrij liggende fietspaden met duidelijke bewegwijzering. Hoewel de weg door en over de Alpen loopt, is het toch geen al te zware route, onder andere doordat er een paar tunnels in zijn opgenomen. Zo ‘bedwing’ je de acht kilometer lange Tauerntunnel per trein onder de bergen door. Met een basisconditie is de Alpe Adria kortom prima te doen. Het klimwerk vindt vooral plaats in de eerste helft. Wie daar tegenop ziet, doet er goed aan een e-bike te huren. Wij verkennen het Oostenrijkse deel van de tocht: vier etappes (200 kilometer) vanaf Salzburg door het Salzburgerland naar Villach in Karintië, niet ver van de Italiaanse en Sloveense grens. De hier beschreven twee etappes liggen in Karinthië. Een beschrijving van de twee etappes door het Salzburgerland lees je hier.

Etappe 3: Bad Gastein-Spittal (44 kilometer)

Het is nevelig en koud wanneer we ’s ochtends vroeg Bad Gastein verlaten. Wolken drijven beneden ons in het Gasteinertal. Wij gaan verder omhoog naar het station van de Tauernschleusse. Daar gaan de fietsen in de trein die ons door een tunnel in het Tauerngebergte voert naar Mallnitz in Kärinthië. Het is zes kilometer klimmen naar het station, en al trappend op de pedalen verdrijven we de kou uit ons lichaam. Kaartjes voor de trein kopen we bij de slagboom. Daarna mag je je fiets zelf in de trein zetten in de speciaal daarvoor bedoelde wagons. In ruim een kwartier razen we door de tunnel naar ‘de andere kant’. Als we uitstappen, voelen we een lauw briesje in ons gezicht: de zuidzijde van het Tauerngebergte brengt ons in een ander klimaat. We durven het bijna niet hardop te zeggen, maar we ‘ruiken’ Italië.

Van Mallnitz tot Obervellach is het acht kilometer lang één lange slingerweg bergafwaarts. Dat is natuurlijk plezierig, maar als we eenmaal aan het dalen zijn, vinden we het ook best griezelig. Het is bijna niet te doen om de snelheid van de fiets onder de dertig kilometer per uur te houden. We worden voortdurend ingehaald door racefietsers die minstens twee keer zo hard de berg af suizen, een enkeling zelfs zonder helm. Aangekomen in Obervellach, een ontspannen stadje met een mooi plein, drinken we koffie en eten we Apfelstrudel.

Na Oberfellach komt er stiekem toch hier en daar nog wat klimwerk aan te pas, maar niet meer zodanig dat we er door ontmoedigd raken en dat we moeten afstappen. Ons valt het weidse landschap op, met hier en daar, middenin een weiland of tussen de maisvelden, een door bomen omzoomd kerkje. We volgen nu de rivier de Drau, een waardige opvolger van de Salzach, die een wonderschone, blauwe kleur heeft. We lunchen in Kolbnitz, een landerige gemeente in een wat vlakker dal.

Slavisch

Vrij snel na Kolbnitz passeren we, op een prettig fietspad, een langgerekt meertje. Zwanen zwemmen sierlijk over het water. Aan weerszijden van het dal zijn de bergen hier lager dan in het Salzburgerland, alsof ze zich al buigen naar de Adriatische zee die toch nog ruim tweehonderd kilometer hiervandaan is. In Lurnfeld verlaten we even de weg om het veldkerkje St Magdalena, voor het eerst genoemd in 1473, te bekijken. Karinthië was in de vroege middeleeuwen Slavisch gebied – Slovenië is niet ver weg – en nog niet helemaal gekerstend. Op deze plek zou zich ook al 1200 jaar geleden een heidens heiligdom hebben bevonden.

En dan nadert in de verte Spittal an der Drau. Eenmaal in de stad laat de nabijheid van Italië zich echt voelen. Vooral door het slot Porcia, een prachtig paleis uit de renaissance dat in het begin van de 16e eeuw werd gebouwd door Italiaanse architecten voor de graaf van Salamanca die min of meer als ambtenaar werkte voor hertog Ferdinand von Habsburg van Oostenrijk. We meren aan bij het hippe hotel Erlebnis Post dat, net als bij de andere hotels waar we verblijven, een speciale opslag heeft voor fietsen.

’s Avonds eten en drinken we in het naburige restaurant/wijncafé. Trendy Spittal verzamelt zich hier om een glas te drinken. Het is een heerlijke, en warme zomeravond en we blijven net iets te lang hangen in de wetenschap dat ons morgen slechts een korte en ook tamelijk vlakke etappe wacht.

Etappe 4: Spittal-Villach (40,8 kilometer)

Het is windstil en broeierig warm wanneer we de stadsgrens van Spittal achter ons laten. We fietsen door maïsvelden, volgen een geasfalteerd fietspad langs de snelweg en bereiken uiteindelijk weer de Drau. Hier wordt het fietspad onverhard. Het is opvallend druk vandaag ‘op de weg’, maar niemand heeft haast. Ook wij stoppen even bij een mooi uitzichtpunt langs de rivier, die hier bijna zeegroen van kleur is.

Bij Paternion steken we de rivier over maar blijven haar volgen. Iets voorbij het dorpje Feffernitz zien we plots in de verte verschillende vlaggen in hoge masten, onder andere die van de Europese Unie. Hier blijkt zich een veerpontje te bevinden dat met steun van Europa de tijden van weleer moet doen herleven. Het was vroeger gebruikelijk voor de bewoners van deze streek om zichzelf, vee en goederen per speciale roeiboot te vervoeren, vooral wanneer het laagland in natte tijden was overstroomd. Het pontje bevindt zich aan de andere kant van de rivier, maar door het luiden van een bel komt het bootje al snel in beweging. Voor een schappelijk bedrag van twee euro brengt schipper Gerhard ons naar de andere kant. Daar is een klein houten gebouwtje aan de waterkant waar je koffie en bier kunt drinken. Op een bankje buiten zitten drie mannen stevig te roken. Wij drinken er snel een kop koffie en vervolgen onze weg.

Romantisch hart

Draukraftwerk

Dit is overigens niet de officiële route – die is aan de andere kant – maar we hebben op de kaart gezien dat er even verderop een brug is over de Drau. We fietsen over een onverhard pad dat al snel onbegaanbaar wordt. Lopend bereiken we alsnog het bruggetje, steken over, fietsen nog een paar honderd meter door en strijken dan voor de lunch neer op het terras van café Mosaik in het dorpje Kellenberg. Mosaik manifesteert zich als een soort Raststätte voor fietsers. Na de lunch lopen we nog even naar het grote houten hart aan de rivier. Voor geliefden een romantische plek voor een foto: met z’n tweeën tussen het hart, met erachter de Drau.

Het is nog maar een paar kilometer tot aan het plaatsje Puch waar we willen zwemmen in een Naturschwimmbad. Het is immers pas twee uur ’s middags en Villach is niet meer ver weg. Puch ligt aan de andere kant van de rivier die we oversteken via een gloednieuwe brug – die dus ook niet op de kaart staat. Het zwembad is heerlijk verfrissend. We blijven hier twee uur luieren op het groene gras.

Overpromenade in Villach

We zijn al aan de goede kant van de rivier en fietsen de laatste kilometers van onze reis naar Villach, langs een indrukwekkende waterkrachtcentrale en vervolgens de buitenwijken van de stad. Villach voelt echt stads aan, meer dan Spittal. We fietsen een flink stuk langs de kade voordat we uiteindelijk afslaan naar de hoofdstraat die met boogpoorten en verscholen straatjes en pleintjes helemaal Italiaans aandoet. We stallen onze fietsen bij het moderne en comfortabele hotel City, douchen het zweet van ons lichaam en trekken de stad in. De namiddagzon geeft haar nog meer een Italiaanse glans. Op een terras drinken we een glas wijn en proosten we op het bereiken van ons einddoel.

Tips & Adressen

Meer informatie over de (verschillende etappes van) de fietsroute, gastronomie onderweg en een overzicht van aanbieders waarbij je de tocht inclusief bijvoorbeeld fietshuur, accommodaties, bagagevervoer, (trein)transfers en kaartmateriaal kunt boeken: alpe-adria-radweg.com; alps2adria.info

Voor het rijden van de Alpe-Adria-Radweg is de gelijknamige fietsgids onontbeerlijk. Het is een zeer complete ringbandgids, handig in het gebruik bovendien, ook onderweg. Als je bij een reisorganisatie boekt, informeer dan of je deze gids erbij krijgt. Ga je op eigen gelegenheid? De gids, wel alleen in het Duits verkrijgbaar, is onder meer te bestellen bij:   webshop.fietsvakantiewinkel.nl

In het Salzburgerland loopt de Alpe Adria Radweg bijna synchroon aan de Tauern Radweg. Logo’s van zowel de Alpe Adria Radweg als de Tauern Radweg vind je op de groene borden tijdens de route, de Oostenrijkse equivalent van de rood/witte fiets¬borden  van de ANWB in Nederland.

Indien je de reis op eigen fietsen wilt maken, laat deze dan vooraf door een fietsenmaker controleren/repareren. Vooral tijdens de lange afdaling van Mallnitz naar Obervellach (derde etappe) worden de remmen flink op de proef gesteld. Fietshelmen zijn noodzakelijk.

Vooral in de zomer kan het flink warm worden in Oostenrijk. Op verschillende plaatsen langs de route zijn er (natuur)zwembaden en meertjes. Neem handdoek en zwemkleding mee in de fietstas.

Overal langs de route vind je goede restaurants en/of hotels (Gasthof) waar ze de traditionele Oostenrijkse keuken serveren. Sommige restaurants richten zich specifiek op fietsers. Als je wilt lunchen tijdens de route, zorg er dan voor dat je op tijd binnen bent. Restaurants sluiten meestal om 14.00 uur.

Lees hier meer over etappe 1 & 2 in het Salzburgerland